Osoby, które chorują na kamicę nerkową na pewno niejednokrotnie doświadczyły nagłego, silnego i przenikliwego bólu, który jest znany jako kolka nerkowa. Jest on wynikiem blokady odpływu z nerek, którą tworzą kamienie nerkowe. Choroba ta wymaga stałej opieki lekarskiej oraz stosowania odpowiedniej diety. Bardzo często jednak kolka nerkowa pojawia się pomimo ścisłego stosowania się do zaleceń lekarskich. Co można zrobić samemu, w sytuacji nagłego ataku bólu? Jak radzić sobie z kolką nerkową?

Niepokojące objawy

Atak kolki nerkowej, który towarzyszy chorobie jaką jest kamica nerkowa charakteryzuje się silnym i promieniującym do lędźwi bólem. Zazwyczaj jest ona dużym zaskoczeniem, gdyż wcześniej choroba może nie dawać żadnych objawów. Ból może przemieszczać się również w kierunku brzucha i pachwin, jak i łopatki. Towarzyszyć mu mogą takie objawy jak wzdęcia, silne i bolesne parcie na pęcherz, wymioty oraz podwyższona temperatura, Ten ostatni objaw jest sygnałem, że doszło w drogach moczowych, do powstania stanu zapalnego.

Charakterystyczny jest również niepokój ruchowy, który towarzyszy choremu. Ta wzmożona aktywność spowodowana jest faktem, że trudno jest znaleźć pozycje, która przyniosłaby choremu, choć chwilową ulgę. Zazwyczaj atakowi kolki nerkowej towarzyszy także
ogólne rozbicie i zdenerwowanie.

Za nim przyjdzie lekarz

Atak kolki nerkowej zazwyczaj pojawia się niespodziewanie i trudno jest się do niego przygotować. W sytuacji gdy dojdzie do napadu wskazane jest po leki rozkurczowe, które pomogą wydalić złóg będący przyczyną bólu. Wskazane jest również przykładanie do bolącej nerki ciepłego termoforu lub poduszki elektrycznej, ulgę może przynieść także ciepła kąpiel, która również działa rozkurczowo. Koniecznie należy pic dużo wody, jak i starać się chodzić, co pomaga powstałym złogom przemieszczanie się.

Zazwyczaj nasilenie bólu jest tak duże, że konieczna jest natychmiastowa interwencja lekarza. Lekarz zleca badanie moczu, aby stwierdzić czy nie pojawił się już stan zapalny w układzie moczowym, wskazane jest również badanie USG. Leczenie ma doprowadzić do usunięcia złogu i zminimalizowanie ryzyka powstania nowych kamieni lub powiększenia już tych istniejących. W wyjątkowo trudnych przypadkach, gdy nie dochodzi do samoistnego wydalenia kamienia, konieczna jest interwencja chirurgiczna.

Istotnym elementem procesu leczenia jest profilaktyka. Zgodnie z tym co zalecają lekarze wskazane jest ograniczenie w diecie produktów bogatych w  szczawiany i fosforany, zminimalizować spożywanie soli i przyjmowanie przynajmniej dwóch litrów płynów dziennie.